- imparatus
- imparātus, a, um
non préparé, pris au dépourvu, surpris.
- imperatus semper aggredi ad dicendum videbatur, Cic. Brut. 139 : [il semblait toujours non préparé monter (à la tribune) pour parler] = il semblait toujours improviser quand il était à la tribune.
* * *imparātus, a, um non préparé, pris au dépourvu, surpris. - imperatus semper aggredi ad dicendum videbatur, Cic. Brut. 139 : [il semblait toujours non préparé monter (à la tribune) pour parler] = il semblait toujours improviser quand il était à la tribune.* * *Imparatus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Qui n'est point prest, Mauprest.\Imparati cum a militibus, tum a pecunia. Cic. Mal prests et de gensdarmes et d'argent.\Pectus non imparatum aerumnis. Senec. Preparé et appresté à endurer.
Dictionarium latinogallicum. 1552.